vol. 13 Mike Havenaarកីឡាករទាត់បាល់អាជីព

តើអ្វីដែលជំរុញអ្នកឲ្យក្លាយជាអ្នកលេងបាល់ទាត់ម្នាក់?

កត្តាតែមួយគត់ដែលធ្វើឲ្យឳពុករបស់ខ្ញុំក្លាយជាអ្នកលេងបាល់ទាត់ម្នាក់ដោយខ្ញ្លួនគាត់ផ្ទាល់។ខ្ញុំត្រូវបានគេហៅ
ឲ្យមកលេងបាល់ទាត់យ៉ាងឆាប់រហ័ស ដែលវាគឺជាការចងចាំដ៏ល្អរបស់ខ្ញុំ។ ពេលម៉ោងសម្រាកនៅសាលា, ខ្ញុំបានទៅមើលឳពុករបស់ខ្ញុំហ្វឹកហាត់ និង ការប្រកួតប្រជែង។ ជាការពិតណាស់, ខ្ញុំពិតជាស្រលាញ់កីឡា ហើយខ្ញុំបានសម្រេចចិត្តថាខ្ញុំនិងចាប់អាជិពជាអ្នកលេងបាល់ទាត់នៅពេលដែលខ្ញុំធំឡើង

តើអ្វីដែលអ្នកគិតថាជាភាពទាក់ទាញបំផុតសម្រាប់កីឡាបាល់ទាត់?

វាពិតជាអារម្មណ៍មួយដែលមានមោទនៈភាពបំផុតនៅពេលដែលខ្ញុំបានឈរនៅក្នុងពហុកីឡាដ្ឋាន ព្រមជាមួយអ្នកគាំទ្រដ៏ច្រើនកុះករ។ នៅពេលដែលខ្ញុំនៅវ័យក្មេង, ខ្ញុំចូលចិត្តមើលបាល់ទាត់អន្តរជាតិ ហើយនិងលិគល្បីៗ J League។ វាគឺជាក្តីស្រមៃរបស់ខ្ញុំដែលចង់ក្លាយជាអ្នកលេងបាល់ទាត់ដ៏ល្បីម្នាក់។

តើអ្នកត្រូវតែតាំងអារម្មណ៍យ៉ាងណានៅពេលដែលលោកអ្នកកំពុងឈរនៅក្នុងទីតាំងប្រកួតប្រជែងបានចាប់ផ្តើម?

នៅពេលដែលខ្ញុំចាប់ផ្តើមលេង, ខ្ញុំបានលឺសម្លេងអបអរសារទរពីអ្នកគាំទ្ររបស់ខ្ញុំ។ ការផ្តល់លម្លាំងចិត្តទាំងនេះធ្វើឲ្យការលេងរបស់ខ្ញុំកាន់តែល្អរៀងរាល់ការប្រកួត ដោយខ្ញុំមិនបានធ្វើឲ្យអ្នកគាំទ្រនិងមិត្តរួមក្រុមរបស់ខ្ញុំអស់សង្ឃឹមឡើយ។ នៅពេលកំពុងលេងគឺតែងតែមានសកម្មភាពអ្វីមួយកើតឡើង, ប៉ុន្តែវាអាចនិងបាត់ទៅវិញនៅពេលដែលយើងអាចរកគ្រាប់បាល់បាន។ ទាំងនេះហើយជាហេតុផលដែលខ្ញុំបានគិតទុកថាគួតែទទួលយកបាល់បន្តរពីអ្នកណានិងបញ្ជូនបន្តរទៅអ្នកណាដើម្បីទទួលបានពិន្ទុ។

សម្រាប់អ្នកបញ្ជូនបន្តរ, តើត្រូវតែគិតទៅលើអ្វីខ្លះនៅពេលដែលអ្នកកំពុងគ្រប់គ្រងបាល់?

នៅពេលដែលខ្ញុំកំពុងតែបណ្តើរបាល់, ខ្ញុំពិតជាមិនចង់បញ្ជូនឲ្យអ្នកណាម្នាក់ឡើយសូម្បីតែសមាជិករួមក្រុមរបស់ខ្ញុំនៅជុំវិញខ្ញុំឬក៏ស្រែកប្រាប់ខ្ញុំឲ្យបញ្ជួនបាល់ឲ្យគេក៏ដោយ។ ខ្ញុំតែងតែចង់បណ្តើរបាល់នឹងស៊ុតបញ្ជូលទីដោយខ្លួនខ្ញុំផ្ទាល់។ ខ្ញុំមិនបានគិតអ្វីទាំងអស់គឺគិតតែពីបណ្តើរបាល់ទៅកាន់ទី។
ខ្ញុំមិនដែលគិតថាខ្ញុំអាចដឹកនាំក្រុមឲ្យទទួលបានជ័យជំនះនោះទេ បើសិនជាខ្ញុំមិនចេះពីទម្រង់លេងនោះ។ ខ្ញុំនិងធ្វើអ្វីដែលខ្ញុំអាចធ្វើវាបានប្រសិនបើបាល់ស្ថិតនៅក្នុងតំបន់ ប៉េណាំងទី។

តើអ្នកនិងដោះស្រាយយ៉ាងណានៅក្នុងស្ថានភាពដ៏លំបាកនៅពេលដែលអ្នកកំពុងតែលេង?

ញុំមិនដែលទទួលបានលទ្ធផលល្អនោះទេបន្ទាប់ពីខ្ញុំបានប្តូរចូលទៅកាន់ក្រុម អេស្ពាញ ក្នុងឆ្នាំ 2014 ។ វាពិតជាគួរឲ្យសង្វែកណាស់ដោយខ្ញុំបានផ្លាស់ទៅគ្រប់ទីកន្លែងក្នុងរយៈពេល 6 ខែ។ ការចូលទៅកាន់ក្រុម អេស្ពាញ គឺជាក្តីស្រមៃរបស់ខ្ញុំតាំងពីខ្ញុំនៅក្មេងមកម្ល៉េះ ហើយវាពិតជា។ស្ចារ្យណាស់ដែលខ្ញុំបានចូលរួមជាមួយពួកគេ។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ វាពិតជាមានភាពខ្មាស់អៀនខ្លាំងណាស់ដែលខ្ញុំត្រូវបានចាកចេញនៅពាក់កណ្តាលទី។
ខ្ញុំពិតជាមិនមានជម្រើសដែលត្រូវតែចាកចេញពីទីនោះមែន។ ប្រទេស ហូឡង់, ខ្ញុំតែងតែតាំងចិត្តនិងធ្វើឲ្យអស់ពីសមត្ថភាពទោះបីជាវាមិនសូវល្អក៏ដោយ។ នៅពេលនេះ, ខ្ញុំគ្រាន់តែគិតថាតើខ្ញុំអាចធ្វើអ្វីបានខ្លះហើយព្យាយាមធ្វើវាឲ្យអស់ពីសមត្ថភាពរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំគិតថាវាជាគោលដៅរបស់ខ្ញុំ។

តើអ្វីទៅដែលជាក្តីរំភើបពិតប្រាកដនៅពេលដែលអ្នកក្លាយេជាអ្នកលេងបាល់ទាត់ដ៏ល្បីម្នាក់?

នៅពេលដែលខ្ញុំបានទាត់បាល់បញ្ជូលទី ដោយការសម្រេចចិត្តរបស់ខ្ញុំ ខណ្ណៈនោះគឺអ្នកគាំទ្ររបស់ខ្ញុំបានក្រោកឈរឡើងជាមួយនិងសម្លេងហោរ កញ្ជ្រៀវនៅជុំវិញខ្លួនខ្ញុំ។ ខ្ញុំមិនបានគិតអ្វីទាំងអស់ដោយគ្រាន់តែខ្ញុំមានអារម្មណ៍រំភើបរីករាយតែប៉ុណ្ណោះ។
ខ្ញុំតែងតែទទួលបានការកោតសរសើរនៅពេលដែលខ្ញុំបានស៊ុតបាល់បញ្ជូលទី និងដឹកនាំក្រុមឲ្យទទួលបានជ័យជំនៈជាដើម។ ការស៊ុតបញ្ជូលទីគឺជាការំពឹងទុករបស់អ្នកលេងបាល់ទាត់ទាំងអស់ដើម្បីឲ្យគេក្លាយជាអ្នកលេងដ៏ល្បីល្បាញម្នាក់។