vol. 05 Takanori Gomiนักต่อสู้ด้วยศิลปะป้องกันตัวแบบผสมผสาน

คุณมาทำอาชีพนักสู้ได้อย่างไร

น่าจะเป็นตอนผมเรียนจบมัธยมต้นและกำลังจะขึ้นมัธยมปลายครับ ผมบังเอิญเห็นการต่อยมวยทางโทรทัศน์ แล้วก็คิดว่าพวกนักมวยดูดีกว่าผมในตอนนั้นเยอะเลย มันทำให้ผมอยากจะทดสอบตัวเองเพื่อดูว่าผมจะเข้าไปแข่งขันในโลกแบบนั้นได้ไหม ผมอยากจะท้าทายตัวเองในสภาพแวดล้อมที่เต็มไปด้วยความยากลำบากครับ

ตอนแรกผมต่อยมวยอยู่ราว ๆ หนึ่งปี จากนั้นก็ไปเรียนมวยปล้ำและหลักพื้นฐานของการต่อสู้มือเปล่า ตอนนั้น Shooto กับ UFC กำลังได้รับความนิยม ผมก็เลยตัดสินใจว่าอยากจะลองต่อสู้ด้วยศิลปะป้องกันตัวแบบผสมผสานด้วย พออายุสัก 18 ผมก็เริ่มคิดว่าอยากจะเป็นนักต่อสู้ด้วยศิลปะป้องกันตัวแบบผสมผสานมืออาชีพดู

ระหว่างการเดินทาง คุณได้รับชัยชนะติดต่อกันในฐานะของนักสู้มืออาชีพ จากนั้นคุณก็กลายเป็นดาวเด่นใน PRIDE ซึ่งเป็นจุดที่คุณได้รับความนิยมสูงสุด...

ถูกต้องครับ ตอนนั้นอะไร ๆ ไม่เหมือนกับทุกวันนี้นะ มันน่าสนใจเพราะแต่ละครั้งที่ผมต่อสู้ มีคนเข้ามาให้การสนับสนุนผมมากขึ้นเรื่อย ๆ ผมก็เลยรู้สึกได้ว่าตัวผมได้รับความนิยมมากขึ้นในวงการต่อสู้ด้วยมือเปล่า

แต่ตอนนี้ อะไร ๆ เปลี่ยนไปแล้ว แต่ผมก็ยังลงแข่งเพราะอยากทำตามความคาดหวังของผู้คนที่ให้การสนับสนุนผมมาตลอด เด็ก ๆ ที่โตขึ้นมาโดยรู้จักผมและคอยสนับสนุนผม รวมทั้งคนใกล้ชิด และแฟน ๆ ด้วย ทุกวัน ผมจะยังคงผลักดันตัวเองให้ทำผลงานได้ดีในการต่อสู้

คุณได้รับบาดเจ็บจากการต่อสู้ครั้งล่าสุด และการต่อสู้ครั้งต่อไปจะเป็นการขึ้นสังเวียนครั้งแรกในรอบหนึ่งปี ตอนนี้คุณรู้สึกอย่างไรบ้าง

ปีที่แล้ว กระดูกแขนขวาผมหักจากการต่อสู้ใน Japanese Championship ทำให้ผมลงแข่งไม่ได้ไปหนึ่งปี ตอนที่ผมหยุดพักไป ความเครียดก็สะสม บางครั้ง ผมก็ท้อนะครับ เวลาแต่ละวันผ่านไปอย่างยากลำบาก

ตอนนี้ ผมแค่อยากชนะ ที่สำคัญเหนือสิ่งอื่นใดก็คือ ผมเตรียมตัวมาคว้าชัยชนะ ผมอยากลงต่อสู้ในสังเวียนที่ผมสามารถงัดเอาการฝึกฝนทั้งหมดออกมาใช้ ต่อสู้จนถึงวินาทีสุดท้ายโดยไม่มาเสียใจทีหลัง และแบ่งปันความสนุกกับแฟน ๆ ผมรู้สึกว่านี่แหละคือชัยชนะในความหมายของผม รวมทั้งในสายตาของผู้สนับสนุนผมด้วย มันคือสิ่งที่ผมกำลังค้นหา การต่อสู้ในอเมริกายังไงก็ไม่ใช่แผ่นดินของเราเอง มันคงดีมากถ้าได้รับชัยชนะด้วย KO

ดูเหมือน MMA จะเป็นวงการที่ลำบากมาก แล้วอะไรคือสิ่งที่สร้างแรงจูงใจให้คุณ

ความรู้สึกเติมเต็มเนื่องจากสามารถรักษาวินัยได้ทุกวันและการฝึกซ้อมเพื่อต่อสู้ในครั้งต่อไปโดยไม่ยอมแพ้ครับ เพราะมันหมายความว่า ผมยังคงซื่อสัตย์กับตัวเองไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม ผมสามารถทุ่มเทอย่างสุดกำลังเพราะแทนที่ผมจะปล่อยเวลาไปโดยเปล่าประโยชน์หรือเล่นอะไรไปเรื่อย ๆ ผมรู้สึกว่าการฝึกซ้อมในแต่ละวันของผมนั้นเป็นสิ่งที่เติมเต็มชีวิตของผมมากที่สุดแล้ว
นอกจากนี้ ผมยังมีเพื่อน ๆ ที่คอยสนับสนุน รวมทั้งมีผู้คนมากมายที่จะยังคงให้กำลังใจผมอยู่เสมอไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ผมมีเป้าหมายว่าจะเป็นแชมป์ให้ได้ และอยากจะท้าทายตัวเองต่อไปเรื่อย ๆ จนถึงวันที่ผมทำแบบนั้นไม่ได้อีกต่อไป
แต่ตอนนี้ ผมแค่อยากจะผลักดันตัวเองไปให้ถึงการต่อสู้ครั้งหน้า ผมคงจะรู้สึกดีหลังจากมันจบลงครับ [หัวเราะ]

"แน่วแน่: เส้นทางเดินเพียงหนึ่งเดียวของ The Fireball Kid"

ในอนาคตข้างหน้า คุณจะเลือกเดินไปบนเส้นทางไหนในฐานะของนักสู้

ในฐานะนักสู้ ผมก็อยากจะต่อสู้บนสังเวียน UFC จนกว่าจะพอใจ แล้วก็อยากทำให้ศิลปะป้องกันตัวแบบผสมผสานกลับมาได้รับความนิยมในประเทศญี่ปุ่นอีกครั้งหนึ่ง ผมอยากพยายามให้ถึงที่สุดเพื่อให้ทุกคนมองว่านักต่อสู้ด้วยศิลปะป้องกันตัวแบบผสมผสานและนักสู้ UFC เป็นแรงบันดาลใจ

ผมหวังว่าเด็ก ๆ จะอยากเป็นนักสู้กันมากขึ้น เหนือสิ่งอื่นใด ผมได้เริ่มก่อตั้ง Rascal Gym เพื่อใช้เป็นสถานที่ฝึกซ้อมส่วนตัว โรงยิมตอนนี้มีนักสู้มืออาชีพมาสมัครสมาชิก ส่วนในวันหยุดก็จะมีเด็ก ๆ มาฝึกซ้อมด้วย เรายังไม่มีชั้นเรียนแบบจริง ๆ จัง ๆ เลยครับ แต่ในอนาคต ผมอยากช่วยให้เด็ก ๆ ที่ต้องการไปแข่งมวยปล้ำในระดับโอลิมปิก หรือผู้ที่ฝันอยากจะเป็นนักต่อสู้ด้วยศิลปะป้องกันตัวแบบผสมผสานได้พัฒนาตัวเองสัมภาษณ์: มีนาคม 2014